Dzień
I- Jazda Indywidualna na czas.
W pilskich, szosowych zawodach wziąłem udział po raz trzeci. Tym organizatorzy zlokalizowali je w centrum miasta, dzięki czemu stały się bardziej medialne i dostępne dla kibiców. Biuro zawodów ulokowano przy hali sportowej MOSiR-u. A teraz kilka słów ode mnie. Na sobotnią „czasówkę” (11 km) po Pile przyjeżdżam prosto z zawodów mtb w Wieleniu. Pierwszy raz zdarza mi się zaliczyć 2 wyścigi jednego dnia. Spotykam wielu kolegów z treningów i zawodów szosowych. Widać też znanych czołowych zawodników w kraju z kategorii elita i masters. Odbieram fajny pakiet startowy, sprawdzam sprzęt i jadę z kilkoma kolarzami na rozpoznanie trasy. Zawodnicy startują w odstępach 1- minutowych, niektórzy z nich mają bardzo wysokiej klasy rowery jak z Pro Touru i kosmiczne kaski. Mój start zaplanowano na godz. 16.06, to dobrze, bo przynajmniej odpoczywam po Wieleniu. Przychodzi czas na mnie, ostatnie odliczanie i jazda po ulicach Piły. Początek to kilka zakrętów i nawrót przy większym rondzie na ulicy Warsztatowej, po czym następuje podjazd. Ważne jest umiejętne składanie się w zakręty, tak aby nie wytracać za dużo prędkości. Momentami jest to ryzykowne. A tutaj liczy się każda sekunda… Teraz jazda prostym i gładkim odcinkiem ulicą Koszalińską. Jestem mocno rozpędzony. Drugi nawrót. Zostało ok. 4 km. Następuje kolejny, długi podjazd i do tego jeszcze z czołowym wiatrem. Jest ciężko… Wstaję z siodełka i jadę na twardych przełożeniach. Po pewnym czasie mijam bramę mety przy hali sportowej. Nie jestem do końca zadowolony z tej jazdy. Mogło pójść lepiej. To była moja pierwsza „czasówka” po mieście. Nowe doświadczenie i wrażenia ciekawe.
Czas-
18:23, 39/82 miejsce open, 9/15 w kat. M3
Dzień II- Wyścig ze startu wspólnego.
Start
i metę ulokowano na ulicy Mickiewicza. Trasę poprowadzono po 9
rundach o długości 7 km. O godz. 11.30 zgodnie z programem ruszamy
całym peletonem na rundę zapoznawczą trasy, po czym stajemy na
linii startu. Po chwili ruszamy bardzo mocnym tempem. Trzeba bardzo
uważać na początku, bo jadą kolarze o różnych umiejętnościach,
a o wypadek nietrudno. Staram się być czujny szczególnie przy
wejściach w zakręty. Na ulicy Koszalińskiej w pewnym momencie
osiągamy prędkość ponad 70 km/h. Trasa ciekawa, fragmentami
trudna, a przy tym interwałowa. Zakręty o 90 stopni na których
trzeba mocno zwalniać, kilka podjazdów, zjazdów i rond. Tempo i
styl jazdy można porównać do zawodów xc w mtb. Peleton po
pierwszym okrążeniu się rozciąga. Moja część peletonu objeżdża
dookoła prawidłowo duże rondo, które mogliśmy pojechać na
skróty, skręcając od razu w lewo. Ten „błąd” powoduje że
nie możemy dogonić już zasadniczej, czołowej grupy. Jadąc tak
początkowo w około 7 osób dajemy sobie zmiany, do których
niestety nie wszyscy są skorzy. Ja staram się dawać jak
najmocniejsze zmiany, a niektórzy dają takie słabe i krótkie licząc
na przewiezienie się na kole… W momencie przejeżdżania każdego
okrążenia kibice nas dopingują, a spiker komentuje nasz przejazd.
W pozostałych częściach Piły mieszkańcy także nam kibicują. To
fajne uczucie mieć możliwość ścigania się po pustych i
zabezpieczonych przez organizatora ulicach. Gdy zostają do końca 2
okrążenia, zachowuję zdwojoną uwagę, w szczególności na
podjazdach, żeby nikt nie próbował mi odjechać. Kontroluję
sytuację na przedzie. Wiem, że zaraz rozpocznie się sprint i muszę
wykazać się refleksem. Na ostatnich kilkuset metrach następuje
sprint. Cisnę do oporu rzucając na boki rowerem. Słyszę jak
spiker mówi, że wjechałem pierwszy z mojej grupy. Z zajętego
miejsca i czasu jestem średnio zadowolony. Jednakże pierwszy raz
jechałem w tego typu zawodach szosowych, a jego przebieg traktuję
jako nowe doświadczenie. W przyszłym sezonie muszę więcej jeździć
w takich wyścigach. Warto było wziąć udział w dobrze
zorganizowanych Szosowych Mistrzostwach Piły.
 |
| W pilskich zawodach szosowych wzięło udział wielu znajomych kolarzy |
 |
| Na czele grupy. |
 |
| Kibice przy trasie dopingowali kolarzy |
 |
| Sprint do mety. |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz